En toen…
Zolang als ik me kan herinneren, hou ik van schrijven. Toen natuurlijk nog geen blog, maar ik kan me nog goed herinneren dat ik op de basisschool zat en we een verhaal over ons schoolreisje moest schrijven. De meeste kinderen vonden het verschrikkelijk, ik vond het geweldig! Voor zover ik het nog weet, moest je een x aantal zinnen schrijven, vraag me niet hoeveel. Ik ging maar door en door. Dat elke zin begon met ‘En toen’ nemen we maar even voor lief. Ik was enthousiast en ging ervoor en dat was wat er toe deed.
Nu
Nu, bijna 30 jaar later, vind ik schrijven dus nog steeds heel erg leuk. Nee, ik hou geen dagboek bij, want daar word ik dan weer niet blij van. Daarentegen vind ik het echt geen enkel probleem om teksten te schrijven of blogs te maken voor mijn website. Mijn valkuil is dat ik de neiging heb om maar door te gaan, wat teksten soms niet bepaald krachtiger maakt. En dus heb ik mezelf aangeleerd om goed door de teksten te gaan en kritisch(er) te zijn op wat er echt in moet staan en wat wellicht voelt als vulling. Ja ik weet het, er zijn heel veel mensen die VEEL minder tekst op hun website hebben dan ik, maar goed, dit is ook wel gewoon wat bij mij past en waar ik blij van word, dus waarom ook niet?!
Waarom
Maar goed, waarom dan ook nog een blog? Als ik het met andere mensen over een blog heb, dan zijn er nogal wat mensen die me een soort van vies aankijken. ‘Waarom zou je dat doen, waarom zou je dat willen?!’ Dan leg ik ze uit dat ik heel graag nog beter wil laten zien wat ik doe en wat ik samen met mensen creëer. Ik vind het fijn dat ik daar een kleine uitleg bij kan geven en dat ik meer foto’s van één fotosessie kan laten zien.
Oh en had ik al gezegd dat ik schrijven ook gewoon leuk vind? Dus daarom… In mijn volgende blog ga ik jullie vertellen en laten zien wat de kracht is van het boeken van zowel een zwangerschapsshoot als een newbornshoot.
Liefs xx Ninja
