Ik hou van het echte leven en de liefde. Het is mijn missie om dit vast te leggen op een zo'n echt mogelijke manier.
Heej! Ik ben Ninja
Voordat ik je meer vertel over wie ik ben als fotograaf en waar ik voor sta, is het ook leuk dat je weet wie ik ben buiten mijn bedrijf om.
In 2017 ben ik getrouwd met Huib, een fantastisch lieve en leuke man! Bij hem kom ik tot rust en kan ik helemaal mezelf zijn. Samen hebben wij twee kinderen, Merel en Jens. Zij zijn alles wat je van kinderen hoopt en verwacht: fantastisch, lief, lachwekkend en zorgzaam en soms word ik he-le-maal gek van ze, is het ouderschap walgelijk vermoeiend en moet ik echt even het huis uit, maar hoe cliché ook, ik kan me het leven zonder hen totaal niet meer voorstellen. Ik hou intens van mijn gezin!
Ik kan heel goed alleen zijn, dan plof ik op de bank met een grote mok thee, trek ik een dekentje over me heen en kijk ik een film of lees ik een boek. Tegelijkertijd vind ik het ook heel leuk om onder de mensen te zijn en vind ik het leuk om met verschillende mensen een gesprek aan te knopen. Nou en verder nog wat losse woorden die bij mij passen: vriendschap, familie, wandelen, humor, rust, sushi, slapen, ontspannen, ondernemen, vertrouwen en liefde.
Zolang als ik me kan herinneren, heb ik fotografie leuk gevonden. Vroeger met een rolletje, of een wegwerpcamera, waarvan de helft van de foto's rood uitsloeg, of een vinger voor de lens zat... Later kwam daar een digitale camera voor in de plaats, alles gekocht op aanraden van mijn vader. Maar goed, zoals dat ging, kreeg ik te horen dat fotografie nou niet bepaald de slimste keuze was voor een fatsoenlijk inkomen, dat dat maar voor een enkeling was weggelegd, dus stopte ik mijn liefde voor fotografie in een doosje.
Jaren later besloot ik er toch gewoon wél voor te gaan, want ik kon en wilde het niet loslaten. Ik ging naar een fotozaak, ging geheel tegen de standaard in en kocht een Fujifilm X-T20. Ik volgde een basiscursus bij de School voor Fotografie terwijl ik hoog zwanger was van Jens. Ik vond het zo leuk, dat ik me er verder in wilde verdiepen, volgde een opleiding 'Natuurlijk Licht' bij Willie Kers en kwam er toen achter dat ik toch het allerliefste foto's maakte van mensen, volwassenen, kinderen, volwassenen met hun kinderen emoties, zolang de liefde maar duidelijk voelbaar was. Na het behalen van mijn opleiding, volgde ik nog vele andere cursussen en workshops, omdat ik nog lang niet was uitgeleerd. Eerst volgde ik vooral cursussen op het gebied van fotografie, tegenwoordig verdiep ik me vooral in het leven als ondernemer, want daar komt nog wel het nodige bij kijken! Inmiddels heeft mijn eerste camera plaats moeten maken voor andere camera's en ook mijn lenzen hebben een flinke upgrade gehad. Alles om nog mooiere beelden te kunnen maken.
Het was (en het is nog steeds) een reis, een hele mooie reis, die me heeft gemaakt tot de fotograaf die ik nu ben. Iemand bij wie je jezelf kan zijn, waar je heel eerlijk tegen kunt zien, waar je altijd inspraak hebt, waar je echt samen de mooiste beelden mee maakt. En jongens, daar ben ik toch trots op!!
Waarom fotografie?
- Annie Leibovitz -
A thing that you see in my pictures is that I was not afraid to fall in love with these people
Ik hoor regelmatig dat mensen liever niet op de foto gaan, dat ze niet van de camera houden of dat ze niet zo blij zijn met zichzelf. Ik herken het helemaal, maar het is zó zonde!! Herken je dat als je jezelf een paar jaar later terug ziet, je vaak denkt: 'Jeetje, ik zag er eigenlijk echt wel goed uit!' Achteraf ben je vaak heel positief en lief over jezelf. Door een cursus die ik volgde, leerde ik mezelf te zien en mezelf te omarmen om wie ik nú ben en nú lief te zijn voor mezelf. Dus ik zeg altijd: 'Laat die foto's maken, door wie dan ook!' Geniet er in het hier en nu van en waardeer het in de toekomst.
